در این پژوهش، به منظور ارتقای عملکرد ایمپلنت‌های تیتانیوم در محیط بدن، یک کامپوزیت چند جزئی شامل شیشه زیست فعال، کیتوزان طبیعی و درصدهای مختلف ساختار هسته-پوسته اکسید آهن/سولفید مولیبدن (1، 3 و 5 درصد وزنی) به روش الکتروفورتیک بر روی سطح ایمپلنت پوشش داده شد. کامپوزیت پوشش داده شده با استفاده از روش‌های پراش اشعه ایکس، طیف‌سنجی تبدیل فوریه، آزمون خوردگی، آزمون تخریب و اندازه‌گیری زاویه تماس مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین، مورفولوژی نمونه‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت ساختار هسته-پوسته، مقاومت به خوردگی نمونه‌ها در محیط شبیه‌سازی شده بدن افزایش می‌یابد. علاوه بر این، آزمون‌های تخریب و اندازه‌گیری زاویه تماس حاکی از افزایش تدریجی تخریب نمونه‌ها و تمایل به آبدوستی با گذشت زمان بود. با این حال، افزایش غلظت ساختار هسته-پوسته منجر به افزایش پایداری نمونه‌ها شد. بنابراین، با توجه به نتایج حاصل، می‌توان نتیجه گرفت که کامپوزیت سنتز شده می‌تواند به عنوان یک پوشش مناسب برای ایمپلنت‌ها در کاربردهای پزشکی مورد استفاده قرار گیرد

كايتوزان شیشه زیست فعال ايمپلنت الكتروفورتيك ساختار هسته پوسته